2016 zit er bijna op. De oliebollen, appelflappen, worsten broodjes en andere vette rotzooi vliegen je om de oren. De laatste dagen van het jaar zijn hectisch, druk en altijd vol gepland. Toch moet je altijd even stil staan. Stil staan bij afgelopen jaar en alles wat er is gebeurd. We hebben gelachen, gevochten, gejankt, gescholden en elkaar door dik en dun gesteund. We moesten afscheid nemen van 2 spelers, maar kregen er 3 geweldige gasten bij. De groep wordt groter, loyaler en sterker en dan is voetbal nog maar slechts een klein onderdeel van het geheel.
2016 begon zoals 2015 eindigde voor ons team. We speelden nog steeds in die ‘’doodzieke’’ 7de klasse. Wat mij betreft heeft de 7de klasse niets te maken met voetballend niveau. Het is het afvoerputje van de KNVB waar men al dan niet moedwillig de oogjes voor dichtknijpt. Ervaringen genoeg zijn we die periode tegengekomen. Van wedstrijden zonder scheidsrechter, tot afgekeurde corners vanwege buitenspel en van 7 wissels in 1 keer tot een trainer met losse handjes. Dat de KNVB dan een paar maanden later durft te beweren dat de ‘’problemen’’ op de velden minder en minder worden is voor mij een hard gelach. Zoveel incidenten worden niet gemeld en zoveel worden er door clubs enkel onderling afgehandeld. Over de misstanden in de lagere klassen zou ik een boek kunnen schrijven al denk ik dat mij dat allerminst in dank afgenomen zal worden.
Die ‘’doodzieke’’ 7de klasse stopte voor ons voortijdig. We besloten eruit te stappen en lekker elke zaterdag oefenwedstrijden te gaan spelen. De club was hierin een goede steun en heeft ons door alle ‘’problemen’’ geloodst. Veel teams steunde ons ook en speelde maar al te graag een potje voetbal op hun vrije zaterdag of doordeweekse avond. Zo konden wij lekker blijven voetballen en ons richten op het nieuwe seizoen. Een nieuw seizoen in een andere klasse op een ander niveau. De inzet was de 4de klasse. Een lastige maar uitdagende verandering.
Die mooie 4de klasse. Ingedeeld op de eilanden, spelend tegen veel tweede elftallen. Ik hoor je denken, is het dan nooit goed? Jawel hoor! Leuke wedstrijden en beide teams die graag willen. Toch is het lastig, erg lastig. Na 11 wedstrijden staan wij op 13 punten. Wonnen wij er vier, speelde er 1 gelijk en verloren er 6. Het is anders voetballen in deze klasse. Geen 70% balbezit meer, 100% concentratie en fouten die direct worden afgestraft. Tweede elftallen die veel 1ste elftal spelers gebruiken en vaak twee keer in de week trainen. Wij niet, wij komen slechts 1 keer per week als het mee zit. Zwaar maar een enorme verbetering dan waar wij vandaan komen en een plezier om elke week in te mogen voetballen. Deden wij jarenlang bovenin mee, is dat nu anders. Maar wij behaalden al 13 punten tegen veel sterkere teams en daar mogen wij trots op zijn.
Het jaar 2016 kende naast het voetbal hoogte- en dieptepunten. De 9de van september was voor mij persoonlijk een mooi hoogtepunt. Een trouwdag die mij nog lang zal bijstaan. De dag was mooi, het team maakte deze dag nog mooier. Iedereen aanwezig, een groot gekkenhuis dat mijn leven lang bij zal blijven.
Het mooiste daarnaast was dat wij als team besloten door te gaan met voetballen. Het vorige seizoen was zwaar, vervelend en alles behalve voor herhaling vatbaar. Er moesten dingen veranderen en uiteindelijk besloten wij als team om door te gaan naar een volgend jaar. Een nieuwe trainer, een nieuw aanspreekpunt voor de club, een nieuwe competitie en een nieuwe tweede aanvoerder. Alles om de structuur te behouden en het team te laten voetballen. Wij kregen er drie nieuwe jongens bij. Geweldige gasten die stuk voor stuk hun bijdragen leveren aan het team. Het nieuwe seizoen kon dan ook maar niet snel genoeg beginnen voor ons.
Toch kende dit jaar ook een hele zware periode. Een van onze jongens verloor geheel plotseling zijn moeder. Verschrikkelijk en niet te bevatten. Het waren zware dagen waarin wij als team geprobeerd hebben er zoveel mogelijk te zijn als steun. Het afscheid op vrijdag ochtend was mooi, vol liefde en steun van alle aanwezige. Jouw toespraak was mooi. De minuut stilte tijdens de eerstvolgende thuis wedstrijd gaf kippenvel. De steun die je toen kreeg kan je altijd verwachten. Wij weten ook wel dat het de pijn niet kan verzachten maar zullen er altijd voor jou en je familie staan! Op onze steun kunnen jullie altijd rekenen.
De werkelijkheid kan soms ontzettend hard zijn. 2017 staat alweer voor de deur en nieuwe doelen en gebeurtenissen staan op ons te wachten. Aankomend jaar staan wij als team nog voor genoeg uitdagingen. Kevin zal ons tijdelijk verlaten in verband met zijn reis wat het er voor ons niet makkelijker op maakt. Met nog 9 wedstrijden te gaan in de vierde klasse wordt het zwaar maar mooi. Elk punt zal zwaarbevochten zijn en elk punt zal het waard zijn. Toch is prestatie voor ons niet de hoofdmoot. Het gaat om vriendschap, loyaliteit en steun wanneer het nodig is! Voetballend kennen we der soms geen klote van, toch gaan we voor elkaar door het vuur. Dit team is veel meer dan voetbal en ik ben maar al te blij dat ik daar deel van uit mag maken.
Vrienden Bedankt! Een Fijne jaarwisseling en op naar een mooi en goed 2017 voor jullie gezin, familie en vrienden!
Wesley
