Zaterdag 18 februari verneem ik het droevige nieuws dat Mister Veedam, Henk Nienhuis, is overleden. Een icoon voor Veendam, een kleurrijk persoon voor het Nederlandse voetbal. Henk Nienhuis was zowel speler, trainer en directeur van de Kolonisten en schreef geschiedenis met de club. Een aantal maanden geleden publiceerde ik Dossier de Langeleegte met verschillende onderwerpen over SC Veendam. Een van de onderwerpen waren de culthelden van de Langeleegte waarin Henk Nienhuis niet mocht ontbreken. ‘Wij stierven nog liever dan dat we aan de Langeleegte verloren’ aldus Henk Nienhuis. Mister Veendam is 75 jaar geworden.
Henk Nienhuis
1941-2017
Henk Nienhuis:
Door de meeste Veendam supporters wordt hij gezien als de enige echte ‘Mister Veendam’.
Onder leiding van de bevlogen trainer werden de hoogtepunten van de club behaald, namelijk de twee promoties naar de eredivisie, met een middelmatig elftal maar als gouden collectief wist Nienhuis het onmogelijke te bereiken, tot twee keer toe zelfs, en mag Henk Nienhuis zeker niet ontbreken in onze lijst der Culthelden aan de Langeleegte.
Henk Nienhuis, zoon van een Herenboer, werd geboren in 1941 te Nieuw Buinen, niet ver van Veendam. Hij begon met voetballen in zijn geboortedorp bij arbeidersclub VV Nieuw Buinen en werd daar als groot voetbaltalent bestempeld. Op 21-jarige leeftijd lijfde Veendam hem in. Een grote toekomst werd voorspeld voor de energieke middenvelder die, zoals een goede Veenkoloniaal betaamt, voorop in de strijd ging en een enorme wil had om te winnen.
Zijn spel viel al snel op bij de grotere clubs, zelfs Feyenoord toonde belangstelling, maar dat zag Henk vooralsnog toch niet zitten en hij verlengde zijn contract bij Veendam. Het ging voor de wind met zijn voetbalcarrière, getuigen zijn selecties voor Jong Oranje. Echter een week voor de wedstrijd tegen Jong Denemarken ging het gruwelijk mis. In de competitiewedstrijd tegen Eindhoven, thuis op de Langeleegte, liep hij na een smerige tackle van zijn tegenstander een kuit- en scheenbeenbreuk op, een kapotte knie én verbrijzelde enkel.
Na een jaar van lang revalideren maakte hij zijn rentree maar hij zou nooit meer zijn oude niveau weten te halen. Een grote transfer had hij allang uit zijn hoofd gezet, maar toch bleef hij nog 10 jaar voor Veendam op verdienstelijk niveau spelen.
Zijn hoogtepunt als speler was de promotie met Veendam van de 2e naar de 1e divisie, in een legendarische wedstrijd tegen Fortuna Vlaardingen werd met 2-1 gewonnen. Trainer destijds? Een erg jong lefgozertje uit Rotterdam genaamd Leo Beenhakker, een twintiger, even oud als Henk Nienhuis…
Na zijn voetbalcarrière werd hij trainer, eerst jarenlang bij Nieuw Buinen en daarna assistent-trainer bij FC Groningen tijdens hun gloriejaren in de jaren tachtig, ten tijde van de met geld smijtende suikeroom Renze de Vries, met als hoogtepunten de Europese duels tegen Atletico Madrid en Internazionale.
In 1984 kwam Henk Nienhuis als trainer bij eerstedivisionist Veendam op eigen benen te staan. Op dat moment kende Veendam ook een financieel moeilijke periode maar bleek het aanstellen van Nienhuis de ommekeer voor de club. Nienhuis wist in alle lagen van de regio zieltjes te winnen en zo stegen zienderogen de toeschouwersaantallen aan de Langeleegte.
Slechts één seizoen later, 1985/1985 gebeurde het schier onmogelijke, promotie naar de eredivisie. In de nacompetitie werden RKC en Willem II verslagen en kwamen plots een seizoen later Ajax, Feyenoord en PSV naar de Langeleegte, sensatie alom in de Veenkoloniën.
Het werd een prachtig avontuur maar helaas kon degradatie net niet worden voorkomen. Dat was absoluut geen ramp voor Nienhuis en consorten. Men besefte maar al te goed dat ze boven hun stand hadden geleefd en keerden met het borst vooruit terug in de eerste divisie.
Maar toch flikte Veendam het kunstje een jaar later opnieuw en promoveerde men meteen wéér naar de eredivisie. De strijd werd opnieuw aangegaan met de grote en vaak arrogante clubs uit het Westen die met dedain neer keken op dat kleine clubje in die verre uithoek waar het altijd waait.
Anekdotes over Henk Nienhuis zijn er te over in zijn jaren als trainer, hier een kleine greep(sommige op YouTube te vinden):
-Bezeten als hij was, kon hij zijn spelers soms zo hard toe schelden dat het hele stadion kon meegenieten. Henk de Haan weet er alles van, nadat hij eens bijna de winnende voorzet gaf aan de spits van de tegenpartij…
-Na de legendarische 1-3 overwinning van Veendam op het grote FC Groningen, nota bene in het Oosterpark, besluit Henk Nienhuis in zijn enthousiasme, al dan niet provocerend, een ereronde te maken door het stadion, inclusief vreugdedansje, daar was men niet bepaald van gediend en duurde het lang voor Nienhuis het stadion kon verlaten.
-Later speelde Veendam ook in het Oosterpark tegen hun grote broer met 1-1 gelijk, wat men vierde als een overwinning, Henk Nienhuis voorop. Na de persconferentie wilden Groningen supporters hem aanvallen, sloot hij zich op in de keuken van de kantine en moest de politie er zelfs aan te pas komen om de orde te herstellen. Onder escorte werden Nienhuis, zijn vrouw en dochter naar de bus begeleid, een regen van spuug en bier kregen ze er gratis bij.
-Tijdens een wedstrijd tegen Feyenoord scoren de Rotterdammers de gelijkmaker vlak voor tijd, volgens Henk meters buitenspel, door zijn woede uitbarsting werd de wedstrijd 10 minuten stil gelegd, het doelpunt bleef goedgekeurd.
Na zijn periode als trainer werd hij directeur van Veendam en later ook nog van FC Groningen. Bij beide clubs zorgde hij voor doorgroei van de club, bij Veendam werden de eerste Business units geplaatst en lag Nienhuis later in Groningen met nog een paar bestuursleden toentertijd het fundament voor de Euroborg, het huidige hypermoderne stadion van de FC.
Ook was Nienhuis nog enkele jaren zaakwaarnemer en staat hij te boek als de grote ontdekker van Bas Dost, spits bij VFL Wolfsburg.
In de Langeleegte staat nog altijd een bronzen borstbeeld van Henk Nienhuis, een geliefd man in de Veenkoloniën en voor mij symboliseert Henk Nienhuis de club Veendam met deze (h)eerlijke uitspraak:
‘Wij stierven nog liever dan dat we aan de Langeleegte verloren’
Met trots een echte cultheld!
