De meest onbekende landen zijn vaak de meest mooie op aarde. St. Lucia is zo’n voorbeeld. Heb je het over de Caribbean dan heb je het over alles behalve St. Lucia. Toch is dit eiland wonderschoon. Opgebouwd uit vulkanische rots, bergachtiger dan de meeste Caribische eilanden en boordevol tropische regenwouden met s’werelds mooiste flora en fauna. Op onze reis door St. Lucia kwamen wij prachtige uitzichten tegen, leerde wij de koloniale geschiedenis kennen, kwamen wij in aanraking met de lokale bevolking op de bananen plantages en zwommen wij in een van de vele watervallen die het eiland rijk zijn. St. Lucia, gevormd door het verleden, opgebouwd uit eigen kracht en gebleven in haar eigen schoonheid. Ons bezoek naar dit eiland beloofde heel veel moois.
De dag begon in Castries, de hoofdstad van St. Lucia. Hier wonen slechts 12.000 inwoners en is daarmee de dichtstbevolkte stad op St. Lucia. Overigens is deze stad niet altijd de hoofdstad geweest. Tijdens de Franse overheersing was de hoofdstad het zuidelijker gelegen Soufriere, welke nu enkel nog fungeert als klein toeristisch vissersdorpje. Wij kwamen overigens op zondag aan in Castries wat betekende dat alle winkels dicht waren. Vinden wij niet erg hoor, scheelt weer onnodige kosten voor iets wat je een half jaar later alweer weg gooit. De stad staat overigens bekend om haar muurschilderingen, de grote open markt, haar authentieke kathedraal en de prachtige uitzichten op de haven. Uit eigen bevinding kan ik zeggen dat alles hiervan waar is. Castries is zeker niet groot maar wel erg leuk om even door heen te lopen bij een bezoek aan St. Lucia.
Toerisme is veruit het belangrijkste onderdeel voor de economie op het eiland. De export van bananen is naast het toerisme de belangrijkste inkomsten bron. Op onze reis over het eiland kwamen we ontzettend veel plantages tegen en mochten wij zelfs bananen producten proeven. Van bananen ketchup tot aan gedroogde bananen, in St. Lucia hebben ze het allemaal.
Vanuit de hoofdstad gingen wij richting het oosten van het eiland. Deze rit van een klein half uur rijd je in zijn geheel door de velen bananen plantages die het eiland rijk is. We kregen ook meer inzichten in het leven van de lokale bevolking in de bergen. Het zag er allemaal heel arm uit en de huizen vielen bijna uit elkaar. Toch wist onze gids te zeggen dat nagenoeg iedereen op het eiland een goed leven heeft. De gemeenschap is hecht en helpt elkaar op alle mogelijke manieren. Criminaliteit is er nauwelijks en men heeft het beste met elkaar voor. Op ons gaf het in ieder geval een heel vredige indruk hoe de bevolking met elkaar om ging.
Ook St. Lucia ontkwam niet aan de kolonisatie. Wanneer de Europeanen, in de persoon van Columbus, voet aan wal hebben gezet is niet helemaal duidelijk maar moet aan het einde van de 15de eeuw geweest zijn. De jaren erna is het eiland velen malen overgenomen door zowel Engeland als Frankrijk. Slavernij was een gevolg van de kolonisatie en ondanks de strijd hier tegen heeft deze vorm van uitbuiting jarenlang geduurd. Pas in het jaar 1814 kwam St. Lucia definitief in het bezit van Engeland. Uiteindelijk duurde het tot 1834 alvorens de slavernij werd afgeschaft en er einde kwam aan het jarenlange leed van de lokale bevolking.
Aan de Atlantische oceaan ligt Dennery Bay. Het was de tweede stop gedurende onze rondrit en vanaf het uitkijken punt op een van de kliffen had je een adembenemend uitzicht. Dennery is een echt authentiek vissersdorpje gelegen aan een prachtig strand. Daarnaast staat Dennery bekend om haar wekelijkse ‘street’party. Elke vrijdag middag gaan alle straten van Dennery dicht en komen de bbq’s en de alcoholische versnaperingen de huizen uit. Wanneer alle vissers terugkomen wordt er een groot straatfeest georganiseerd waar wekelijks duizenden mensen op af komen. Helaas was er op de dag van ons bezoek weinig van een straat feest te zien. Wij genoten in de zon met een drankje en keken uit over de prachtige baai. Konden wij maar heel de dag zo blijven zitten!
Onze tweede stop was de Latille waterval gelegen in het regenwoud van St. Lucia. De waterval is te bereiken vanaf een hoger gelegen kamp waar tevens de botanische tuinen te vinden zijn. Laat ik voorop stellen dat wij het iets anders hadden voorgesteld. Noem het naïef, noem het niet nadenken. Een prachtige waterval waarin je kon zwemmen omringd door prachtige natuur. Nee, dat was het allerminst, maar tegenvallend was het zeker niet. Een prachtige kleine waterval gelegen midden in het regenwoud. Geen helder water, geen heldere lucht maar een modderpool in het midden van het regenwoud. Springend vanaf de kant en hangend in de lianen zwommen wij in het kleine meertje volledig natuurlijk ontstaan. Het was niet naar onze verwachting maar niet minder relaxt. Een mooie plek om een middag te vertoeven zo vonden wij.
Na al het relaxen bij de waterval was het tijd om weer op pad te gaan. Zo’n klein eiland maar zoveel te zien. We zagen Marigot Beach, reden langs de west kust met haar prachtige uitzichten en zagen de indrukwekkende pitons. Voorafgaand aan onze reis hadden wij bij St. Lucia de minste verwachtingen. Niets bleek minder waar en zonder al te veel te verklappen over de resterende eilanden was dit misschien wel een van de speciaalste. Zeg ik bij mijn eerdere verhaal van Sint Maarten dat ik denk dat wij alles gezien hebben, denk ik dat wij in St. Lucia wel weken kunnen vertoeven. De prachtige natuur, geweldige stranden en vriendelijkheid bij de lokale bevolking hebben ons overgehaald. St Lucia is een aanrader voor iedereen!
De Pitons is de bekendste bezienswaardigheid van het eiland St. Lucia. Deze twee vulkanische gebergte zijn tevens werelderfgoed. Vanaf het schip konden wij deze prachtige pitons van dichtbij bekijken. The Gros Piton ( 786m) en The Petit Piton ( 739m) zijn imposant en prachtig te zien vanaf zee. Wist u trouwens dat de Piton ook wordt afgebeeld in de vlag van St. Lucia?
Zoals altijd kwam er ook aan dit eilandbezoek een einde. Het was prachtig, wij hebben genoten en willen hier zeker nog eens terug. St. Lucia is van iedereen en de lokale bevolking laat maar graag met trots haar eigen land zien. Trots op wat ze hebben, trots op elkaar. Niet voor niets is het Sons and Daughters of St. Lucia opgenomen in hun volkslied. Het land van het volk, voor iedereen die het land lief heeft!
Ziet er mooi uit !