Vliegendekeeper

Dat voetbal mensen samen brengt, pijn doet laten verzachten en gebeurtenissen voor een moment doet laten vergeten is deze week wel gebleken. Het was geen gemakkelijke week maar dankzij het team wel een waarin ik mij gesteund voelde. Het is fijn om te weten dat je bij tegenslagen terug kan vallen op de spelers uit het team. Zo blijkt dat het team meer is dat alleen voetballen op zaterdag en ouwehoeren over wel of niet genoeg man. Ik ben daar trots op. Trots op ons elftal en hoe wij alles samen doen. Van sportieve successen op de zaterdag tot aan de keiharde realiteit waar individuen soms mee te maken krijgen. Het team staat voor elkaar en mij als persoon doet dat alleen maar goed.

Na deze lastige periode keek een ieder van ons vorige week enorm uit naar de zaterdag. Even lekker alles vergeten en alleen met voetbal bezig zijn. Voor deze week stond Abbenbroek 2 op het programma. Een team waar wij eerder niet van wisten te winnen. Op een koude woensdag avond, ergens in the middle of nowhere, verloren de mannen uiteindelijk een spannende wedstrijd. Dit keer moest het dus onze revanche worden en waren wij als team dan ook tot het bot gemotiveerd dit te realiseren. Wij laten ons natuurlijk niet twee keer het kaas van ons brood eten.

Toch zat het ons weer niet mee. Op vrijdag avond kregen wij de melding dat de wedstrijd van de volgende dag niet door kon gaan. In dit geval kon Abbenbroek helaas geen 11 spelers op de been krijgen. Erg vervelend daar wij, buiten de wedstrijd zelf, ook nog een planning hadden met het nodige vuurwerk. Wij zijn de moeilijkste niet en gingen dus uiteraard akkoord met het voorstel de wedstrijd op een ander tijdstip over te spelen. Wat ons overigens wel van het hart moet is dat het wederom een tweede elftal is dat zich afmeld wegens te weinig man. Zou het te maken hebben met de verplichtingen van spelers bij het eerste elftal? Voor ons blijft het gissen maar het is uiterst vervelend in deze competitie. Op zaterdag wordt je afgelast, op een doordeweekse dag speel je ineens tegen een heel ander team dat niet strookt met de plaats op de ranglijst. Erg vervelend allemaal en wat ons betreft ook niet geheel eerlijk. Het is leuk dat je tegen tweede elftallen mag spelen hoor begrijp ons niet verkeerd maar wat is de meerwaarde als diezelfde teams het niet serieus nemen? Het aanpakken als een opleidingscompetitie en wij slechts als figurant fungeren? Wij willen gewoon voetballen zonder steeds te moeten hopen of het wel of niet door kan gaan. De KNVB, ja daar heb je ze weer, zouden hier eens wat meer naar moeten gaan kijken. Al heb ik daar weinig vertrouwen in gezien het feit ze de ‘Jong’ elftallen ook steeds meer ruimte geven in de hogere competities.

Geen wedstrijd dus! en zo ging de knop weer direct om. Wij moesten naar een alternatief zoeken en kregen dan ook al snel positief nieuws. Mijn neef, spelend bij DCV 3, kreeg hetzelfde telefoontje van een ander team uit Barendrecht. Moest het zo zijn of was het gewoon stom toeval? Het zal ons een zorg zijn, wij konden spelen, wij konden onze herdenking door laten gaan en mooier nog, samen met mijn neef stonden wij tegen elkaar in de eerste wedstrijd na deze lastige week. Dit zou een hele speciale middag gaan worden met dank aan de tegenstanders die niet genoeg man hadden. Zo kunnen we het toch uiteindelijk allemaal positief bekijken!

Zaterdag ochtend half 12 aan de Waalplantsoen in Krimpen aan den IJssel stond de wedstrijd DCV 3 – BVV Barendrecht 9 op het programma. Uiteraard waren wij van Barendrecht 9 weer te laat. Niet omdat wij te laat vertrokken, maar wel vanwege het altijd lastig te bereiken Krimpen aan den Ijssel. Degene die besloten heeft om de Algera brug alsmede de weg er naar toe te maken moeten ze opsluiten. Als je toch is weet hoe vaak wij daar al niet hebben voorgestaan terwijl wij op weg waren naar een wedstrijd bij DCV. Wij waren overigens niet de enige met problemen want ook de supporters waren wat later. De wedstrijd liep hierdoor enige vertraging op.

Wat mij betreft zijn minuut stiltes altijd indrukwekkend. Of het nou in een volgepakt stadion is of op een bijveldje ergens achter een verdwaald sportcomplex. De minuut ter nagedachtenis bezorgd veelal kippenvel bij mij als persoon. Deze was anders. Voor het eerst trof het mij persoonlijk. Het was zwaar maar erg mooi. De stilte, omringd door het gehele team tezamen met het team van mijn neef met mijn oom als trainer. Een speciaal en gedenkwaardig moment. Niet makkelijk, wel mooi! Het voelde goed ondanks dat onze trouwste fan er niet meer bij kon zijn….

Over de wedstrijd kan ik kort zijn. Het waren 14 fantastische minuten. Barendrecht 9 kwam al vroeg op een 0-1 voorsprong. Vanuit een corner kwam de bal bij Luc die hem na een fluele voetbeweging voor kon geven. Tom Jaap kon weer eens niet timen en leek de bal in eerste instantie te missen. Toch was daar uiteindelijk het uitgestrekte been van diezelfde Tom jaap die net iets eerder was dan de keeper van DCV. Een vroege voorsprong deed smaken naar meer maar helaas kwam daar helemaal niets van terecht.

Toen die twaalde minuut. Gekke Jordi, Pyro Rick en trainert Michiel waren al enkele minuten druk in de weer achter het goal van de BVV. Toen de twaalfde minuut daar was werden er een aantal behoorlijke rookbommen afgestoken. Een aantal prachtige minuten volgden met rook van de kleuren die zowel DCV als Barendrecht droegen. Alsof het zo moest zijn was ook dit een bijzonder en kippenvel moment. Een ieder die hier aan heeft meegeholpen willen wij dan ook ontzettend bedanken! Wat een mooie actie was dit geweest……..

Vanaf het moment dat de rook om onze hoofden was verdwenen scoorde DCV direct. Als trouwe volger en medespeler zal u niet blij zijn met een tegendoelpunt. Toch kon het mij niet bekommeren daar de doelpuntenmaker mijn neef was. Ik blijf dit nog jaren horen maar dat kan mij weinig schelen. Mooi dat hij juist in deze wedstrijd het net wist te vinden.

De resterende wedstrijd zal ik maar niet beschrijven. Barendrecht gaf geen tegenstand meer en was duidelijk onder de indruk van die twaalfde minuut. DCV speelde daarnaast erg sterk en wist continu de druk op het Barendrecht doel te houden. Helaas maar DCV was deze middag duidelijk de betere en wist dan ook terecht te winnen. Toch zal het voor altijd een gedenkwaardige wedstrijd blijven met een lach en een traan. Resultaat is dan slechts van ondergeschikt belang.

Zoals altijd komt ook aan dit verslag weer een einde. Wij hopen snel weer met een wedstrijdverslag uit de competitie te komen. Het valt klaarblijkelijk niet mee om een lekker potje voetbal te kunnen spelen. Wij blijven ons best doen en tot die tijd zal ik regelmatig een column schrijven om jullie als trouwe fans niet in de steek te laten.

Als laatste wil ik nog even van de gelegenheid gebruik maken om een ieder die de afgelopen week de moeite heeft genomen tot een berichtje, een kaartje of zelfs een bezoekje bedanken! Daarnaast wil ik ook de mannen van de actie afgelopen zaterdag bedanken alsmede de jongens van DCV. Het was een gedenkwaardige middag in Krimpen. Een middag die ik liever niet had gehad maar helaas niet kon worden voorkomen. Bedankt mannen voor alles en tot een volgend verslag.

Vliegendekeeper