Dat de Vliegendekeeper meer is dan alleen het bezoeken van voetbalwedstrijden mogen inmiddels wel duidelijk zijn. Na eerder dit jaar een rondreis te hebben gemaakt door de Caribbean vond ik het nog niet genoeg voor dit jaar. West Amerika stond op mijn vizier en als ik iets op het oog heb, dan ga ik het bezoeken ook. Voor iemand die niet durft te vliegen was het toch weer een aardige vlucht. Amsterdam – Salt Lake City en daarna Salt Lake City – Las Vegas. Een reistijd van totaal 14 uur zou mij brengen naar de trip die ik al heel lang wilde maken. Las Vegas, San Francisco, Los Angeles en natuurlijk de parken zoals de Grand Canyon, Death Valley en Yosemite Park staan allemaal op het programma. Een trip van tweeënhalve week zal mij langs al deze prachtige plekken brengen. Zoals wel vaker moest ik mij weer even over mijn vliegangst heen zetten om mijn dromen na te leven. Geen woorden maar daden, gewoon doen zonder na te denken! Alles voor een nieuwe ervaring, alles om de wereld te zien.
Na 14 uur kwam ik aan in Las Vegas. Die eerste indruk zal ik niet snel vergeten. Wat overweldigend en extreem was dit. Je was het vliegtuig nog niet uit of je kon al plaatsnemen achter de eerste gokkasten. Stond je op je koffer te wachten kon je gewoon deelnemen aan een spelletje Roulette en ging je naar het toilet dan werd er nog even reclame gemaakt voor Poker vanaf je telefoon op het toilet. Op weg naar het hotel was het allemaal nog extremer. Zoveel indrukken die je krijgt binnen de eerste uren als je dan aankomt. Er ging een achtbaan door mijn hotel, de meest vreemd geklede mensen kwam je tegen, lichtshows op elke hoek van de straat en dan heb ik nog niets gezegd over die bizarre hotels over de gehele strip. Nee, Las Vegas was niet bepaald een plek om je rust te zoeken. Een speeltuin voor grote mensen, anders kan ik deze stad echt niet noemen.
De eerste dag was direct een lange. Meer dan 24 uur wakker zorgde ervoor dat het einde van de avond snel in zicht was. De volgende ochtend ging ik op pad om de stad te ontdekken. Van hotel naar hotel, van indruk naar indruk. Niet normaal wat je hier allemaal kan doen. In totaal kom ik deze reis drie keer in Las Vegas dus heb ik nog alle tijd om dingen te doen die ik graag wil doen. Voor nu moest ik het eerst maar eens op mij laten in werken. Wat een belachelijk aparte stad was dit toch eigenlijk. Ik pakte overigens op de eerste dag wel de watershow bij het Bellagio, de tijgers en dolfijnen van Siegfried en Roy en de ‘Eiffeltoren’ mee. Allemaal de moeite waard, maar wat een indrukken had deze eerste volle dag Las Vegas mij gegeven.
Na de indrukken in Vegas begon het eerste gedeelte van de Roadtrip. In totaal gaat deze trip 16 dagen duren, heb ik 9 verschillende hotels en ga ik aardig wat kilometers achter mijn naam zetten. Al vroeg vertrok ik dag 3 vanuit Las Vegas op weg naar de nabij gelegen Red Rock Canyon. Red Rock Canyon is een klein park waar bij je prachtig, in rood getoonde, rotsen ziet. Red Rock Canyon is een 13 Miles drive waarbij je genoeg mogelijkheden hebt om te stoppen voor prachtige foto’s. Ik zelf vond dit kleine park uiterst goed geschikt om mee te starten. Vanuit hier zullen de overige parken alleen maar groter en mooier worden. Dat beloofd dus veel goed voor de aankomende 2 weken…..
Na de Red Rock Canyon reed ik door naar Death Valley, de heetste plek op het westelijk halfrond en tevens droogste van heel Noord Amerika. 47 graden gaf het aan toen ik Death Valley in reed. Om kosten te besparen sliep ik niet in het park maar in een nabijgelegen plaats genaamd Beatty, NV. Dit dorpje lag slechts 30 kilometer buiten het park al viel dat in verband met de grote van het park nog wel vies tegen…..
Death Valley dus, een woestijngebied bestaande uit zoutvlakten, rotsformaties, zandduinen en enorme bergen. Het is een plek van uitersten en heel apart om doorheen te rijden. De eerste stop was bij Furnace Creek. Een ranch waar 30 inwoners, Timbisha indianen, leven in de enorme hitte van de woestijn. In Furnace Creek is de op een na hoogste temperatuur ooit gemeten ter wereld. Op 30 juni 2013 werd het daar maar liefst 53.9 graden en alleen in Koeweit werd het ooit warmer. Een bizarre plek om te leven en ondanks dat de mensen die ik daar sprak zeiden dat het vanzelf gaat wennen lijkt het mij onwaarschijnlijk. De warme lucht en het bedrukkende gevoel maken het voor mij in ieder geval niet interessant om daar langer dan een dag te verblijven.
Death Valley kent geweldige plekken waarvan ik er een aantal bezocht. Een voor een schitterend en vreemd tegelijk. De warmte, de toch nog aardig wat levende dieren en de grote diversiteit aan planten maken het indrukwekkend. Elke plek was anders, elk stukje wat ik bezocht had weer iets aparts. Wat mij betreft is een bezoek aan Death Valley meer dan de moeite waard om te doen tijdens je bezoek aan West Amerika. Om hiervan een indruk te geven hieronder wat foto’s van plekken welke ik bezocht:
Artist Drive – Weg tussen gesteenten en rotsformaties van buitengewone kleuren
Dante’s View – Hoge plaats met prachtig uitzicht over Death Valley
Mesquite Flat Sand Dunes – Duinengebied
Zabriskie Point – Panoramisch uitzicht op geweldige rotsformaties in Death Valley
Rhyolite – Ghost town, verlaten stad en was ooit de tweede grote stad van dit gebied.
Badwater – Het laagste plekje van Noord Amerika bestaande uit een zoutvlakte
Death Valley was indrukwekkend. De enorme verscheidenheid in dit gebied maakte het prachtig. Ik heb het park bezocht in 1 dag en vond dat eigenlijk meer dan genoeg. Toch raad ik aan om het niet te gehaast te willen doen. Er zijn genoeg plekken waar je echt nog even tijd voor kan uittrekken. Wat mij betreft een must see wanneer je reist naar West Amerika. Voor mij zat de trip naar Death Valley erop. De volgende dag zal ik vertrekken naar Yosemite National Park. Een flinke reis van maar liefst 7 uur van Beatty, NV naar Oakhurst, CA. Toch weerhoudt de afstand mij er ook niet van om deze reis voort te zetten. Op naar Yosemite, op naar weer een nieuwe ervaring. Uiteraard meer daar over in deel 2 van deze reis.
