Vliegendekeeper

Bij de titel zullen veel mensen denken: Je bent in de Caraïben, je hebt zon, zee en strand, dus waarom zou je dan in hemelsnaam rustig moeten bijkomen in Antigua? Heel simpel, inmiddels was ik al ruim een week onderweg, zag ik veel bestemmingen en moest ik soms letterlijk rennen van de ene plek naar de andere om bepaalde aansluitingen te halen. Wat is er dan beter dan even heerlijk bij te komen op een afgelegen privéstrand in Antigua? Ook dat is het goede leven toch? Genieten, rust nemen en even helemaal niks doen is soms wel eens fijner dan heel de dag bezienswaardigheden bezoeken. Rustig bijkomen dus en dat op het prachtige eiland Antigua.

Ik zou aankomen in St. Johns, de hoofdstad van de eilandengroep Antigua & Barbuda. De stad ligt aan de noordwestkust van het eiland Antigua, dat tevens wordt gezien als het commerciële centrum van de eilanden. De stad is vooral bekend om het exporteren van suiker, rum en katoen en kent iets meer dan 32.000 inwoners. De eilandengroep werd in de 17de eeuw een kolonie van de Britten, wat uiteindelijk duurde tot 1981. Antigua en Barbuda werden vanaf dat jaar onafhankelijk met St. Johns als belangrijkste stad. Voor mij genoeg reden om deze stad eens te ontdekken. Samen met een bezoek aan het privé-eiland ‘’Prickly Pear’’, de hoofdstad én het nationale stadion. Kortom: genoeg te doen ook al wil ik rustig bijkomen………

In de vroege ochtend zette ik voet aan land. De zon scheen, geen wolkje aan de lucht en de temperatuur was vooralsnog goed uit te houden. Mijn eerste stop was Prickley Pear island. Een klein privé-eiland, waar je per speedboot vanuit het noorden van het eiland naartoe wordt gebracht. Wat kan ik erover zeggen..? Witte stranden, palmbomen en een azuurblauwe zee. Dit is eigenlijk waar je het allemaal voor doet toch? Wat een heerlijke plek was dit. En wanneer je dacht dat dit het mooiste was, dan had je nog niet de wereld onderwater gezien. Uiteraard was het een perfecte gelegenheid om te snorkelen en wat je dan vervolgens onderwater tegenkomt, is adembenemend. Dat is wat ze noemen: ‘’Rustig bijkomen van alles om je heen’’, dit was de ideale plek…..

Na helemaal tot rust te zijn gekomen, was het tijd voor het bezoek aan wat bezienswaardigheden. De grootste en meest indrukwekkende bezienswaardigheid van de stad, was de St. John’s Cathedral. Deze Anglicaanse kerk, is gelegen boven op de heuveltop van de stad. De kathedraal, gebouwd in 1683, is een symbool in de stad. Ik werd hartelijk ontvangen bij mijn binnenkomst in de kerk en kreeg direct een rondleiding. De kerk wordt sinds 2008 gerenoveerd en is voorlopig nog niet af. Alles gaat op het Caribische tempo, en ‘’zonder al te veel stress’’, aldus de beste man die zich ineens voordeed als gids en aan het einde om een kleine bijdrage vroeg. Er moest tenslotte geld verdiend worden om de kerk te renoveren……

De stad St. John is typisch Caribisch. Alles op het gemak en de kleuren van de huizen zijn erg karakteristiek. Ik heb een tijdje rondgelopen door de stad. Kleine huizen, smalle straten en de mensen op straat erg vriendelijk. Hoe verder ik door de stad liep hoe, heel toevallig, dichterbij het stadion ik kwam. De Antigua Recreation Ground, zoals het stadion heet, wordt gebruikt door het nationale voetbal en cricket elftal. Bij binnenkomst kon ik niet anders dan constateren dat het een apart stadion is. Een ovaal stadion met verschillende tribunes, waarvan de een nog excentrieker dan de andere. Daarnaast leken sommige delen ook in te storten getuigen de houten planken die hingen aan slechts enkele spijkers. Het stadion werd voor het eerst in 1978 gebruikt en kent een capaciteit van 9.000 toeschouwers over verschillende tribunes. Ik liep over de tribune en hoe hoger ik kwam, hoe gevaarlijker het werd. Hier houden ze alles behalve rekening met de veiligheid van de mensen op de tribune. Wat mij betreft in sommige gevallen levensgevaarlijk maar daar lijkt niemand zich hier iets van aan te trekken……

Antigua, wat een eiland. Mooi, Caribisch, vriendelijk volk maar ook op het oog enorme armoede. Wat ik vooral mooi vond waren de nog vele Engelse gewoontes. Mijn bezoek was niet lang, toch zeker wel de moeite waard. Ik genoot, kon even tot rust komen en vond het een prachtige ervaring om mee te mogen maken. Een aantal dagen rust had ik wel verdiend al zeg ik het zelf. Uiteraard had ik nog genoeg eilanden te gaan maar vond ik Antigua nu al een van de hoogtepunten van de trip. Dit eiland had alles, alles om weer even tot rust te komen. Op naar nieuwe avonturen, op naar weer een volgend eiland….