Vliegendekeeper

Het is een van de meest bizarre Urbex-locaties waar ik tot nu toe geweest ben. Het Berliner Luft- und Badeparadies, oftewel: zwemparadijs Blub. Ooit was dit een van de meest populaire attracties in West-Berlijn. Meer dan een half miljoen bezoekers kwam hier per jaar, sinds de opening in 1985, genieten van glijbanen, buiten- en binnenzwembaden en alle vormen van ontspanning die passen bij een zwemparadijs. Zwemparadijs Blub had in de jaren ‘90 een uiterst belangrijke functie voor het maatschappelijke aspect in Berlijn. Ook na de val van de muur in 1989 heeft de stad nog jaren te maken gehad met ontwrichting in de maatschappij. Juist het zwemparadijs bracht jong en oud dichter bij elkaar. Juist het zwemparadijs zorgde voor de ontspanning die velen jarenlang niet gehad hebben…..

Al in de vroege ochtend reed ik naar de plek. Het regende, en voor wie mijn verhaal van Doel nog herinnert, is dit juist het type weer dat ik graag zie bij een bezoek aan een Urbex-locatie. Het is eigenlijk een vreemde locatie. Een kleine dijk vormt de scheiding tussen een woonwijk, met daarin hoge appartementen complexen, en het zwembad. Het terrein is afgezet met hekken die veelal omgevallen of doorgeknipt zijn. Langzaam loop ik richting het terrein. Hoe dichterbij ik kom, des te duidelijker het wordt dat deze locatie geheel vervallen is. Ik zie ingestorte daken, stukken van een glijbaan, ingezakte muren en glas, heel veel glas.

Blub was een begrip in Berlijn en ver daarbuiten. Toch ging het vanaf 2000 snel achteruit met het zwembad. Slecht onderhoud en gebrek aan hygiëne zouden het probleem geweest zijn. Daarnaast werden steeds meer en meer jeugdbendes actief in het zwembad. Jonge meiden werden aangerand, drugs werden er aan de lopende band verkocht en ook steeds meer geweldsincidenten vonden er plaats. De bezoekersaantallen liepen drastisch terug en het werd voor het zwemparadijs steeds lastiger om het hoofd boven water te houden……

Nog een aantal jaar vochten bestuurders en buurtbewoners voor het behoud van het zwembad. Toch kreeg het zwemparadijs steeds meer en meer tegenslagen te verduren. Zo was er in 2002 een publicatie van Der Tagesspiegel, die onderzoek gedaan hebben naar een rattenplaag in het zwembad. Hierdoor moest het tijdelijk gesloten worden om te voldoen aan de gestelde hygiëne-eisen. Het zwembad ging na enkele weken weer open, maar wist er helaas niet meer bovenop te komen. Op 1 februari van het jaar 2005 valt het doek definitief voor zwemparadijs Blub. Het einde van een plek dat ooit fungeerde als ontmoetingsplek voor jong en oud, was heengegaan. Een stukje maatschappelijk Berlijn hield hiermee op te bestaan…….

Na de sluiting van het zwembad gebeurde er niet veel. De sauna bleef nog tot 2012 open maar kreeg te maken met veel vandalisme. Jongeren, daklozen en ongedierte namen het zwembad over. Het zwembad werd gekleurd met graffiti, ruiten werden ingegooid en kleine brandjes werden gesticht. De plek werd tijdenlang hermetisch afgesloten en zelfs bewaakt om hangjongeren en verslaafden te weren. Dit werd vooral gedaan door buurtbewoners die een enorme overlast ondervonden aan deze verlaten locatie. Toch wisten ongewenste gasten keer op keer dit te omzeilen, waarna de buurtbewoners uiteindelijk besloten het aan de gemeente te laten. Dit zorgde voor vele problemen, met als dieptepunt de brand in 2016 die nagenoeg alles in vlammen op liet gaan…..

De brand in 2016 bron: Berliner Kurier

Het werd mij al snel duidelijk. De brand in 2016 heeft veel schade aangericht. Het dak was voor het grootste deel in puin, balken hingen los en enorme brandresten waren nog te zien. Hierdoor kon ik lang niet overal komen. De plek was onveilig en op veel plekken was lopen nauwelijks mogelijk. De wind zorgde ervoor dat de gehele plek aan alle kanten kraakte en dat stukken hout en veel rotzooi door het complex waaiden. Een Urbex plek wordt vaak gezien als spookachtig en in dit geval kon ik niet anders dan concluderen dat dit ook echt zo op mij overkwam. Ik probeerde op zoveel mogelijk plekken te komen en keek mijn ogen uit. De brand had weliswaar veel verwoest, maar toch waren de contouren van het oude zwembad nog altijd zichtbaar….

Een klein uur liep ik er rond. Ik was niet de enige, want tijdens mijn bezoek was er duidelijk iemand aanwezig. De plek staat bekend om de grote hoeveelheden daklozen die er overnachten, en dat bleek ook in een van de kelders van het zwembad het geval te zijn. Levensgevaarlijk, daar het gehele gebouw op instorten staat. Derhalve is het een van de weinige afgelegen plekken in het drukke Berlijn, waardoor het enigszins verklaarbaar is dat daklozen hier hun slaapplaats zoeken. Ik nam nog een paar laatste foto’s, alvorens ik afscheid nam van deze plek. Een bijzondere plek die mij nog lang bij zal blijven. Inmiddels zag ik al vele Urbex-locaties, maar Blub staat sinds mijn bezoek met stip op de eerste plek van meest bijzondere plekken die ik tot op heden bezocht heb……

Eind 2015 kreeg de plaats een bestemmingsplan. 450 huizen zouden binnen aanzienlijke tijd gebouwd worden op de plaats waar ooit gezwommen werd. Ruim 2,5 jaar later zijn de plannen nog aanwezig, echter moet de eerste paal nog geslagen worden. Wat mij betreft mag het nog wel even zo blijven. Ondanks dat het niet meer zo is als een aantal jaar geleden, is het nog steeds een prachtige Urbex-locatie. In zwemparadijs Blub kan dan wel niet meer gezwommen worden, toch is het nog altijd een van de bijzondere plekken van het prachtige Berlijn…….