‘One of the 465 clowns ‘
FA Cupwedstrijden, er gebeurt altijd iets speciaals. Voor het derde achtereenvolgende jaar ging ik naar de voor mij mooiste beker competitie die er bestaat. Dit jaar bestond het weekend uit twee wedstrijden: Yeovil Town – Bradford City en Newport County – Leeds United. Dit was, mede vanwege de wedstrijd van Bradford, wederom een trip met mijn Engelse vriend. Dat het leven van een supporter van Bradford City niet over rozen gaat, bleek maar weer eens dit weekend. Op papier leek het een wedstrijd die zonder problemen gewonnen moest worden. Tot twee dagen voor de wedstrijd had Yeovil Town slechts 11 spelers in haar selectie en stond het 20ste in de League Two. Een winst van Bradford City was dan ook voor de hand liggend, maar zoals wel vaker bij deze club, loopt alles altijd anders…….
Yeovil, een plaats in het zuiden van Somerset, leek wat mij betreft wel het einde van de wereld. Van de stad zou ik vandaag weinig zien, want veel verder dan het stadion zou ik niet komen. Dat kon ook niet, daar ik reisde vanaf Bristol en ook die stad had een paar bezienswaardigheden die ik maar al te graag met eigen ogen wilde aanschouwen. Terug naar de wedstrijd. Yeovil Town, zoals de plaatselijke voetbalclub heet, speelde een aantal jaren geleden nog op het tweede Engelse niveau, de Championship. Uiteraard ver boven haar stand, maar ze presteerde uiterst goed. De club kreeg echter een flinke terugval en vecht inmiddels tegen degradatie uit de Football League. Fans putten hoop uit wedstrijden zoals deze in de FA Cup. Hoop op een mogelijke volgende ronde tegen een van de grote clubs uit de Premier League. Vandaag was het eerst Bradford City dat verslagen moest worden.
Samen met 465 andere supporters stond ik op de staantribune achter een van de twee goals. Het stadion was zeker niet uitverkocht, maar toch aardig gevuld. Ik genoot eigenlijk wel van dit gare stadion. Twee staantribunes, waarvan een niet overdekt was en twee losse ‘standaard’ tribunes aan beide lange zijden. Van buiten zag het er niet uit maar, ik kon mij er wel vermaken. Geeft ook aan dat stadions voor mij niet altijd groot en schitterend hoeven te zijn, maar dat weten jullie ondertussen denk ik wel. Ik geniet ook van al het kleine, en vind het stiekem misschien nog wel iets mooier om mee te maken ook. De sfeer was niet spectaculair en het begin had weinig weg van een FA Cupclash. Nee, zeker de eerste helft stelde allemaal niet veel voor, daarnaast moet ik heel eerlijk zeggen dat ik het wel wat vond hebben. Slecht voetbal, koud weer en een kil stadion. Ik genoot, en eigenlijk is dat toch ook het allerbelangrijkste….
De tweede helft was, zoals mijn Engelse maat zei, de ergste die hij ooit zag van zijn club. We wisten niet wat wij zagen en het ging van kwaad tot erger. Bradford City was zo slecht dat het niet eens drie keer kon overspelen. Yeovil Town wachtte rustig af en wist zelfs te profiteren in de counter. 1-0 en de Bradford-fans hielden hun hart vast. Eindelijk eens een gemakkelijke loting, met kans op de volgende ronde en dan zouden ze verliezen van het lager geklasseerde Yeovil Town. Typisch Bradford, typisch zoals het altijd gaat. De fans van Bradford City schreeuwde hun team naar voren, maar het mocht niet baten. De club had niets in te brengen, en Yeovil Town counterde zonder al te veel moeite naar de 2-0. De volgende ronde was een feit, het hoger geklasseerde Bradford City was verslagen.
Nee, Bradford City-supporter ben je alles behalve voor je plezier. Ook ik was deze middag een van de 535 ‘clowns’ in het uitvak. Een schande, maar een verdiende overwinning voor de club uit Yeovil Town. Zij mochten door naar de volgende ronde, een ronde waar het grote Manchester United op bezoek zal komen. Zo’n loting is juist voor de kleine clubs hetgeen dat de FA Cup zo mooi maakt. Een thuiswedstrijd tegen het grote Manchester United, iets wat de Bradford City-supporters maar al te graag hadden willen meemaken……
Yeovil Town – Bradford City 2-0
Huish Park
FA Cup third round proper
