Glentoran FC – Warrenpoint Town
De eerste kennismaking met de Noord Ierse stad Belfast was niet bepaald positief.
De stad kwam vaak negatief in het nieuws waarbij bomaanslagen en geweld aan de orde van de dag waren.
Het typeerde Belfast in de zogenoemde ‘’troubles’’ tussen 1960 en 1998 waarbij de spanningen hoog opliepen tussen de Katholieken en Protestanten. Vele doden waren te betreuren en vele bomaanslagen zagen wij op tv. Het bekende Europe hotel werd maar liefst 28 keer gebombardeerd tijdens de troubles. Inmiddels worden de wijken gescheiden door veertig zogenoemde ‘’ Peace walls’’ van bijna 21 kilometer lang. Alle muren zijn voorzien van grafiti en nog altijd worden de wegen tussen de wijken in de avond uren gesloten. Ondanks de rust op dit moment blijft de angst voor mogelijke problemen tussen beide bevolkingsgroepen heersen. In Belfast zijn nog altijd de nodige herdenkingsplekken, monumenten en muurschilderingen te zien die doen terug denken aan deze vreselijke periode die de stad doormaakte.
De ‘’troubles’’ waren een van de redenen wat mij deed besluiten om de stad te bezoeken. De muurschilderingen waarop de geschiedenis, maar ook zeker de toekomst te zien is fascineerde me en deze wou ik dan ook graag eens van dichtbij bekijken. Daarnaast was er uiteraard de geschiedenis over de bouw van de Titanic die me erg interesseerde. Voor de film hoef je me echt niet uit bed te halen maar het verhaal er achter en dan vooral over de bouw in die tijd kon me zeker interesseren. Niet te missen zijn de reusachtige kranen waarmee de Titanic toen der tijd is gebouwd. De kranen van het bedrijf Harland & Wolf hebben ook wel de bijnamen ‘’Samson and Goliath’’ en zijn met hun felgele kleuren niet weg te denken uit de skyline van Belfast. De kranen kenmerken de stad en haar geschiedenis en zijn een prachtige bezienswaardigheid in de haven van Belfast.
Belfast kent een rijke historie als het gaat om voetbal in de stad. Buiten het feit dat de stad 4 clubs op het hoogste niveau kent is het ook de geboorteplaats van een van s’werelds beste voetballers George Best. Van George Best ben ik een groot fan ondanks dat ik hem nooit in het echt heb zien voetballen. Cultvoetballers hebben mijn voorkeur ongeacht hun streken en daden. George Best was groot supporter van de Noord Ierse club Glentoran en wou er maar al te graag voetballen. Met zijn grootvader bezocht hij veelal de thuis wedstrijden van de club en toen het zover was dat hij zich mocht bewijzen bij de club wezen ze hem af. George Best bleek te klein en te licht waarmee in droom in een klap uit elkaar werd gerukt. Toch bleek George Best de nodige talent te hebben en was het een scout van Manchester United die in 1961 de legendarische woorden zei tegen Sir Matt Busby ‘’ I think I’ve found a genius’’.
De middenvelder uit Belfast werd bij Manchester United een van s’werelds beste voetballers en speelde tussen 1964 en 1972 maar liefst 313 duels waarin hij 128 keer trefzeker was. George Best werd tweemaal kampioen van Engeland en won in 1968 de Europacup 1 waarin hij trefzeker was. Helaas was het na deze Europacup 1 een aflopende zaak en was deze geweldige voetballer verslaafd geraakt aan alcohol. Best kwam er steeds vaker niet opdagen op trainingen en kreeg in 1974 zijn ontslag aangeboden. De Noord Ierse middenvelder zou daarna nog bij tal van clubs werkzaam zijn maar helaas kon hij nergens meer de oude worden. De drank en vrouwen speelden een te grote rol in zijn leven. Op 25 november 2005 kwam de voetballegende George Best te overlijden en zou hij enkel nog in de harten van vele voetbalsupporters voortleven.
Uiteraard waren de muurschilderingen en de geschiedenis over de Titanic niet de enige reden van ons bezoek aan Belfast. Ik had namelijk al jaren in me hoofd eens The Oval van Glentoran te bezoeken en toen we deze reis gepland hadden vroeg ik de wedstrijd bepalers eigenlijk maar een ding, namelijk een thuiswedstrijd van Glentoran. Gelukkig voor mij werden mijn gebeden gehoord en speelde Glentoran op 22 augustus een thuiswedstrijd tegen het voor mij onbekende Warrenpoint Town. Mij kon het allemaal niet heel veel schelen en ik was maar al te blij met het feit dat ik The Oval met een wedstrijd zou gaan bezoeken. Een week voor de wedstrijd schreef ik de club aan en kreeg eigenlijk binnen no time bericht terug dat ik me op de wedstrijd dag kon melden bij de secretaris / verzorger van de club voor een rondleiding door het prachtige stadion.
Glentoran FC is een Noord Ierse club opgericht in 1882 en kent een belangrijk aandeel in het voetbal in Noord Ierland. De club was medestichter van de Ierse voetbalcompetitie en degradeerde nooit uit de hoogste klasse. Daarnaast was het de eerste Britse club die een Europees toernooi wist te winnen. De Vienna Cup in 1914 was voor hun een belangrijke prooi waarmee ze in Europa maar zeker in Engeland nog altijd het nodige aanzien krijgen. De club werd in haar geschiedenis 22 keer kampioen en won 21 keer de nationale beker. De beste prestatie van de club in Europa was in 1974 toen het in de kwartfinale van de Europacup II verloor van het grote Borussia Mönchengladbach. Daarnaast kent de wedstrijd van 1967/1968 een belangrijke gebeurtenis toen de club Benfica lootte in de Europacup I. Thuis in Belfast wist Glentoran de Portugezen op een 1-1 te houden en na een geweldige prestatie in Lissabon waar het 0-0 werd zou normaliter de wedstrijd naar verlenging gaan. Helaas voor de Noord Ieren was dit de eerste wedstrijd ooit waarbij de uitdoelpunten dubbel telde en de club dus uitgeschakeld was in het toernooi. Benfica zou de finale behalen maar niemand minder dan Glentoran fan George Best zou die wedstrijd van hen met zijn Manchester United gewonnen hebben. Er waren dat hele toernooi slechts 2 teams waarvan Benfica niet had gewonnen en de doorgewinterde Glentoran fan is daar nog altijd trots op.
Zaterdag aan het begin van de middag liepen we vanuit de stad richting Lisburn dat aan de noord kant van Belfast ligt. Binnen een kleine 20 minuten kwamen we via een woonwijk vol nationalistische vlaggen terecht bij het stadion. The Oval was al goed te zien tussen de huizen door maar van dichtbij was die nog mooier. De hoge tribune is werkelijk waar prachtig en dan hadden we nog enkel en alleen de achterkant gezien. Ik belde mijn contactpersoon op die al op ons stond te wachten achter de poort en we werden direct meegenomen naar de spelers ingang. Ik had zelf een kleine rondleiding verwacht en gehoopt op wellicht een bezoek aan de prijzenkast maar had niet kunnen bedenken wat de secretaris allemaal met ons van plan was. We liepen wat gangen door totdat er op een houten deur werd geklopt. Een man in pak deed open en op de achtergrond zaten 15 spelers te wachten op de toespraak van de manager. We kregen een korte handdruk van de manager, hij heette ons welkom en wenste ons een prettige middag toe. Onze contactpersoon nam ons vervolgens mee naar het veld waar we, te midden van de uitspelende ploeg, op de middenstip mochten plaatsnemen. We konden zo prachtige foto’s maken en kregen tegelijkertijd wat meer informatie over het stadion. De man wist vol trots te vertellen dat de club binnen aanzienlijke tijd zal verplaatsen naar een nieuw stadion nabij de haven van Belfast. Met verbazing bleef ik doorvragen want ik vond zelf dat ze een parel in handen hadden maar de beste man wist ons te vertellen dat het voor de club en de stad beter zou zijn als een verplaatsing plaats zou vinden. Na zijn verhaal vervolgende we nogal verbolgen onze weg naar de tribune, het spelershome, de bestuurskamer en mochten we zelfs plaats nemen naast de voorzitter. Ik wist niet wat er allemaal gebeurde maar moet eerlijk zeggen dat het prachtig was. Dit maak je als groundhopper niet alle dagen mee en buiten het feit dat The Oval en Glentoran werkelijk waar een prachtig plaatje waren was het de rondleiding die de gehele middag compleet had gemaakt.
De wedstrijd was niet om over naar huis te schrijven. Het niveau was zo laag dat ik denk dat in Nederland de verschillende Topklasse ploegen er nog tegen zouden kunnen spelen. Uiteraard wil ik geen ploeg te kort doen maar ik vond het niveau echt dramatisch ondanks dat ik genoeg gewend ben van ons eigen amateurvoetbal niveau. Het maakte de wedstrijd niet minder leuk, daar het typische Kick and Rush voetbal werd gespeeld. Het grappige was dat wij tijdens de rondleiding te horen kregen dat Warrenpoint Town een van de zwakste clubs uit de competitie was en de thuisploeg vandaag niet op al te veel tegenstand kon rekenen. Tijdens de wedstrijd was er weinig zichtbaar van dit feit en het was nagenoeg alleen de uitploeg die aan voetballen toe kwam. Al snel kreeg Glentoran een onterechte strafschop waardoor de kleine broeder toch op een achterstand zou komen waren het niet dat de keeper van de uitploeg op een miraculeuze manier de bal uit het goal hield waardoor de stand lange tijd 0-0 bleef.
Pas na een half uur was het dan toch de thuisploeg die, onterecht, op een 1-0 voorsprong kwam. De slechts 1200 supporters konden hun geluk niet op en waren blij met de bevrijdende voorsprong. De voorzitter wist ons zelfs nog te vertellen dat het nu alleen de vraag was hoeveel het er zouden worden maar dat er gewonnen zou worden was hij vrij zeker van. Het kon aan mij liggen maar ik begreep er vrij weinig van. In ieder geval bleek het allemaal niet uit te komen toen in de 44ste minuut de verdiende 1-1 werd binnengeschoten. Een kleine glimlach kon ik niet onderdrukken en ondanks dat ik graag zag dat de thuisploeg zou winnen vond ik het wel prettig dat het 1-1 was geworden.
In de rust kregen we van een voor ons onbekend bestuurslid de nodige informatie en anekdotes. De club leefde een stuk minder en kwam alleen nog tot leven in wedstrijden tegen de aartsrivaal Linfield. Vol zou het stadion al jaren niet meer geweest zijn en de man keek dan ook uit naar het nieuwe stadion. Meer mogelijkheden voor sponsoren wist hij te vertellen en buiten een zucht kon ik niet veel meer uitbrengen. Gelukkig begon de tweede helft waarin er een stuk beter gespeeld werd dan in de eerste. Glentoran kreeg kans op kans en ook in het stadion kwam er een beetje sfeer. Het werd zowaar een leuke wedstrijd waarin Glentoran 20 minuten voor tijd de eindstand van 2-1 op het scoreboard bracht. De voorzitter en onze vriend van die dag waren uiteraard blij met de zege maar konden toch realistisch genoeg zeggen dat ze met de hakken over de sloot gewonnen hadden en na drie wedstrijden eindelijk eens de drie punten konden bijschrijven.
The Oval is na mijn bezoek met stip op de nummer 1 van bezochte stadions terecht gekomen. Het was een plaatje en alles klopte hieraan. Ik vind het dan ook eeuwig zonde dat dit in de nabije toekomst zal gaan verdwijnen en kan maar niet begrijpen dat men hier blij mee kan zijn. The Oval heeft iets speciaals en zal nog wel even bovenaan mijn persoonlijke lijstje blijven staan. Het was een geweldige dag met alles erop en eraan en we hebben onze nieuwe vriend dan ook hartelijk bedankt voor alle moeite die hij heeft gedaan die dag. We spraken af dat ik snel nog eens terug zou komen voor een revisit al moet ik wel zeggen dat dit alleen in The Oval zal zijn. Het nieuwe stadion zal je mij niet vinden, daar was The Oval te mooi voor.
