Zweden en oude stadions, niet bepaald een combinatie die goed samen gaat. Afgelopen juni bezocht ik Stockholm en haar drie voetbalclubs op het hoogste niveau. De stadions van deze clubs zijn van plastic, vol commercie en zonder eigen identiteit. Nee, voor de echte Groundhopper is hier weinig te vinden. Toch is het in Stockholm niet allemaal slecht. In het stadscentrum is namelijk nog een oud stadion te vinden. Een stadion waar ooit op het hoogste niveau gevoetbald werd, een stadion zoals een stadion moet zijn…..
Dit stadion is het Olympisch stadion. Vroeger gebruikt voor het voetbal, vroeger thuisbasis van Djurgarden IF. Van 1936 tot 2013 werd hier gevoetbald. De club mocht er niet blijven spelen en moest vertrekken naar een nieuw onderkomen. Na eerder Hammarby, het Söderstadion en AIK Solna, het Rasundasstadion, moest dus ook Djurgarden weg uit hun oude stadion. Vandaag de dag delen ze de Tele2 Arena met aartsrivaal Hammarby en heeft de club hiermee afstand gedaan van haar eigen identiteit en hiermee een flinke dreun uitgedeeld aan haar eigen supporters.
Het Olympisch stadion wordt nog altijd gebruikt, niet meer voor voetbal maar het staat er nog wel. De floodlights, de houten tribunes en de turnstiles ademen nog altijd voetbal. Ik liep er geruime tijd doorheen en had medelijden met al die fans. Voetbal kijken in een plastic sporthal volledig gericht op de commercie. Nee, doe mij dan maar een oude gare bak dat voetbal ademt, doe mij dan maar voetbal op een lager niveau zonder dat vele geld. Wat mij betreft eeuwig zonde maar oordeel zelf……
