Valencia – Swansea
Als de dag van gisteren weet ik nog dat we op 9 Augustus 2013 aan het zwembad op Lanzarote zaten te kijken naar slecht beeld via de ipad. Die dag werd namelijk in het Zwitserse Nyon de loting voltrokken van de play-off fase in de Europa league. Waren het dat jaar ervoor nog de trips naar respectievelijk Kiev en Praag waarbij Feyenoord nog niet de geplaatste status had, moesten we het nu doen met een geplaatste status. Wat betreft de grote namen die je kan loten is dat minder interessant maar met betrekking tot het oog op de groepsfase is dat ineens een stuk aantrekkelijker. Er zaten drie teams bij die we absoluut niet wilde loten te noemen; Panduri Targu, Dila Gori en Kuban Krasnodar. U raad het al, het werd er 1 van de 3 en nog de moeilijkste ook Kuban Krasnodar uit Rusland. Tot zover de gezelligheid aan het zwembad in Lanzarote.
Eerlijk is eerlijk we hebben het geprobeerd. Reizen via Moskou of Istanbul met relatief onbekende vliegtuig maatschappijen maar als snel zagen we in dat dit hem niet ging worden. Nog steeds overigens diep respect voor hen die wel zijn gegaan, moet ongetwijfeld een geweldige belevenis zijn geweest. Voor Feyenoord betekende het overigens ook een brug te ver tegen de onbekende Russen. Uit werd er verloren met 1-0 door een doelpunt van de boomlange spits Balde. Thuis begon Feyenoord uiterst goed aan de wedstrijd en kreeg het als beloning in de vierde minuut al een strafschop. Pelle miste maar schoot even later wel de 1-0 binnen en de kuip ontplofte. Helaas mocht het niet zo zijn en waren het de Russen, die met twee uitvallen, zorgde voor de overwinning. Weer een jaar geen Europees voetbal dus moesten we onze wedstrijden elders zoeken.
We hadden besloten om toch een wedstrijd in de Europa League te bezoeken en na de loting en het bekijken van de verschillende poules kwamen we uit op de wedstrijd Valencia CF – Swansea City. Swansea City won het jaar daarvoor de League cup en mochten hierdoor eindelijk weer eens Europa in. Daar teams uit de Engelse competities altijd vele supporters meenemen naar uitwedstrijden leek het ons een ideaal om de stad Valencia, het stadion Mestalla en de wedstrijd tussen Valencia en Swansea te bezoeken.
Dinsdag middag 17 september vlogen we naar de Spaanse stad Valencia. De Spaanse stad die beter bekend staat als de sinaasappelstad heeft iets meer dan 800 000 inwoners en is de op twee na grootste stad van Spanje. De stad die wordt omringd door de nog bestaande stadsmuur de Torres de Serranos staat bekend om haar nauwe winkelstraatjes, de vele terrassen en het grote park Parque Natural de la Albufeira. Dat laatste kan dan ook echt als aanrader genoemd worden om te bezoeken. Kleine voetbal velden, mensen die hardlopen of gewoon genieten van het heerlijke weer met een hapje en een drankje. Typische Spaanse cultuur is hier terug te vinden. Daar de stad naar deze typische Spaanse cultuur ook nog twee stadions en het strand hadden besloten we, gezien de afstanden, om fietsen te huren. Geweldig idee daar het voor deze manier van vervoeren perfect geregeld was. Op deze manier konden we het culturele combineren met het voetbal.
Gedurende de dagen genoten we van de zon, de bezienswaardigheden en de steeds groter wordende groep Swansea supporters. We besloten om het Estadi Ciutat de Valencia, stadion van Levante te bezoeken en zoals wel vaker was er weer een lieftallige jongedame die ons het stadion liet ziet. Blijft toch een geweldige manier van het delen van voetbalcultuur. Geen toegangsprijzen voor het bezoeken van het stadion en zonder al te veel gedoe naar binnen mogen. Helaas is dit enkel nog maar bij de kleine clubs te zien en iets wat de band tussen liefhebbers en grotere clubs steeds meer doet verslechten.
Donderdag 19 september betekende match Day in Valencia. Inmiddels werden alle pleinen bezet door de ruim 2000 meegereisde supporters uit Wales en was overal gezelligheid. De tegenstander van die avond kon rekenen op de support van ruim 30 000 toeschouwers iets wat we zelf niet hadden verwacht. Op het moment van ons bezoek was Valencia alles behalve die club die in het begin van 2000 nog twee keer runner up werd alsmede winnaar werd in de Uefa cup 2004. Sinds 2008, Copa del Rey, was er door de club geen prijs meer gewonnen en ook nu stond de trainer onder druk. Met het vertrek van spelers als David Vila, David Silva, Manuel Mata en als laatste Isco lukte het Valencia maar niet om grote spelers te behouden. De club stond op het moment bij de laatste 6 in de Spaanse competitie en de trainer lag onder druk. Alles eraan gelegen een goed resultaat te behalen tegen Swansea die avond.
Estadio Mestalla was die avond decor van de eerste wedstrijd in de poulefase. Het stadion telt 52.469 plaatsen tellende stadion heeft opvallende steile tribunes. Het Mestalla stond al jaren hoog op me lijst en is me alles behalve tegengevallen. Eerder had ik namelijk eens een verhaal gelezen over een groot fan die gedurende zijn hele leven 93 jaar supporter was van de club Valencia. De man verteld over de openingswedstrijd in 1923 tussen zijn eigen club en stadsgenoot Levante. De winnende club zou volgens hem Mestalla als thuis haven krijgen en uiteindelijke de grotere van de twee clubs zou worden. Helaas kon dit verhaal door iemand bij Levante niet bevestigd worden.
Swansea nam zoals gezegd rond de 2200 supporters mee en na meerdere malen proberen was het niet mogelijk om in het uitvak plaats te nemen. We kozen uiteindelijk voor het vak naast de supporters uit Wales en hadden vanwege de steile tribunes perfect zicht op het veld. Eerlijk is eerlijk, hoogtevrees moet je niet hebben. Zoals gezegd was het voor de Valencia supporters een wedstrijd die aanleiding was voor de nodige protesten en hadden de supporters uit Wales de mooiste tijd van hun leven. Zeker toen de verdediger van Valencia Adil Rami de doorgebroken speler Wilfried Bony neerhaalde. Rode kaart en Valencia moest door met tien man. De eerste helft bestond vooral uit aanvallen van Swansea city en tegenhouden door de Spanjaarden. In de 14de minuut maakte niemand anders dan Wilfried Bony de 0-1 wat tevens de ruststand betekende.
De tweede helft was hetzelfde beeld en was het een wonder dat er niet meer goals vielen. Michu en de Nederlander Jonathan de Guzman zorgde uiteindelijk voor de 0-3 eindstand. Een geweldig feest voor de Wales supporters en vooral erg veel boze Spanjaarden. Voor ons was het een geweldige week met veel hoogtepunten, lekker weer en een geweldige wedstrijd in het prachtige Mestalla.
Niet veel later zou Miroslav Dukic als trainer van Valencia worden ontslagen. De winst in de poule zou uiteindelijk toch naar Valencia gaan met Swansea als goede tweede. Daar Swansea niet verder zou komen dan de laatste 32 door een geweldig spelend napoli was het Valencia die via de Europa league toch nog wat van het seizoen maakte. Uiteindelijk verloren ze in de halve finale van latere winnaar Sevilla na een laatste minuut doelpunt van de zuid Spanjaarden.
Valencia was een geweldige ervaring geweest….
Wedstrijd: Valencia CF – Swansea City
Stadion: Estadio Mestalla
Toeschouwers: 32000 toeschouwers
Doelpunten makers: 0-1 Bony – 0-2 Michu – 0-3 Jonathan de Guzman
Eten en drinken: Uiteraard konden de zonnebloem pitten niet missen en met de eerder gegeten Paella was het perfect.
