Michel uit Barendrecht, 26 jaar en inmiddels al ruim tien jaar fan van Oxford United. De club met als bijnaam The U’s, opgericht 1893 komen vandaag de dag uit in de Engelse League One. Maar liefst vier jaar lang waren de U’s veroordeeld tot het spelen onder de Football League totdat de club op 16 mei 2010 weer kon promoveren. Michel is geen jongen die kiest voor een club met succes zo blijkt. Hij maakte het allemaal mee en zag uiteindelijk afgelopen jaar zijn club promoveren in de een thuiswedstrijd tegen Wycombe Wanderers.
Na het jarenlang volgen van zijn club besloot Michel afgelopen jaar te starten met de Dutch Ox. Hij volgt de club vanuit Nederland en reist regelmatig richting Engeland. Dit jaar speelt Oxford United eindelijk weer eens in League One en dat is voor Michel reden om zijn verhalen en ervaringen met ons te delen. Van het traingskamp in La Cala tot aan de derby wedstrijden met Swindon Town en van de start van het League One seizoen tot aan de wedstrijden in de Oxfordshire Senior Cup Met regelmaat zullen er op deze pagina van de Vliegendekeeper achtergrondverhalen en foto’s geplaatst worden voor hen die geintresseerd zijn. Een jaar met Oxford United laat precies zien hoe het er aan toe gaat in de lagere divisies van het Engelse profvoetbal en laat zien hoe Michel het allemaal beleefd.
Living in a dream that’s never ending
‘Living the dream that’s never ending’. Oxford United wil graag weer een stabiele Championship-club worden, zoals ze dat in de jaren ’70 en ’90 was. Dat is de droom. Financieel wordt dat vooralsnog een moeilijk verhaal, want een salarisbudget van 2,5 tot 3 miljoen pond is voor de meeste ploegen op dat niveau peanuts. Tegelijkertijd laat Burton Albion dit seizoen zien dat overleven op de korte termijn niet onmogelijk is en dat zou ook iets zijn waar wij ons aan moeten vasthouden. Op dit moment is het stadion een nijpend punt dat opgelost moet worden, omdat de situatie zoals ze nu is de club remt in haar groei en gezond wording – een club die jaar na jaar een half miljoen aan huur moet wegzetten voor een keet van een stadion waar het niets aan verdient, is niet gezond. Daarover de volgende keer meer. Voor nu blijven we de droom van promotie najagen, en waarom zou het niet kunnen? Dit team is het beste van de laatste twintig jaar en wordt alleen nog maar beter. Met Michael Appleton, Chris Allen en de oude rot Derek Fazackerley hebben we een staf die de juiste spelers kan halen en beter kan maken. Met nog 15 wedstrijden te gaan, zes punten achterstand en twee wedstrijden tegoed, is alles mogelijk en dat het lastige wedstrijden zijn, schrikt deze jongens niet af. Feit is dat Oxford United in elk geval zo goed als veilig is –dat was de doelstelling– en dat het zijn pijlen hogerop kan richten. Lees verder…
Six in a row….
“That’s six in a row, just like your fingers, that’s six in a row”. Tja, zes vingers aan iedere hand. Dingen die in de Middeleeuwen ook wel van schimmige en verdachte figuren (She’s a witch!) werden gezegd, maar blijkbaar ook naadloos in het DNA-profiel van supporters van Swindon Town passen. Ook inteelt schijnt het in dit duistere stuk Wiltshire goed te doen, als ik mijn medesupporters tenminste mag geloven, en het zijn naar verluidt nog kannibalen ook. Swindonians kunnen praten, maar geen enkele taalkundige weet in welke taal. Je zou er maar wonen – levensgevaarlijk. In Swindon in een Oxford-shirt over straat lopen is ongeveer hetzelfde als met een krat bier in IS-hoofdstad Raqqa. Gewoon niet aan beginnen. Lees verder:
Augustus is voorbij en daarmee ook de eerste maand van het nieuwe seizoen. Vijf speelronden in League One, twee ronden in de EFL Cup en een in de EFL Trophy zijn we verder, en ook de transferwindow is gesloten. Een goed moment om voor Oxford United de balans op te maken. Lees verder:
’t Is weer voorbij, die mooie zomer…
In het aankomende weekend trappen de Football League (Championship, League One en League Two) en de National League af met vanavond de opening van het bal op Craven Cottage, waar Fulham aantreedt tegen het gedegradeerde Newcastle United. Op zaterdagmiddag volgt de rest. Oxford United begint het seizoen met een thuiswedstrijd tegen Chesterfield. Bij de ‘zomer’ van Oxford United hebben de meeste fans toch wel gemengde gevoelens. Lees verder:
Don’t mess with Skarz, Super Joey Skarz…
‘Waarom Oxford United?’ is sowieso een vraag die ik regelmatig hoor en al vaak gehoord heb, en ik snap dat wel. De recente geschiedenis is nietszeggend, over het huidige stadion heb ik al iets gezegd en er zijn genoeg clubs die hoger spelen, meer gepresteerd hebben en meer supporters hebben, al kan dat ook betekenen dat er in je eigen stadion zowat meer Chinezen en Japanners zitten dan eigen volk, meer toeristen dan supporters. Day trippers noemen ze die in Engeland met enige minachting. Lees hier het verhaal over het ontstaan van de liefde voor Oxford United en het verloop van het Trainingskamp. Dit keer iets langer maar desalniettemin de moeite waard om het verhaal te lezen.
TRAININGSKAMP: Alhaurin de la Torre – Oxford United 0-2
In het zuiden van Spanje is Oxford United bezig met haar voorbereidingen op het nieuwe seizoen. Honderden supporters van de U’s zijn neergestreken in de buurt van Malaga om hun club bij te staan tijdens de oefenwedstrijden die worden gespeeld. Michel is een van hen en was getuigen van een 2-0 overwinning van Oxford op de Spaanse vierde divisie club Alhaurin de la Torre. Lees hier verder
16 mei 2010. Oxford United wint voor het oog van ruim 33.000 eigen fans op Wembley met 3-1 van York City en keert na 4 jaar terug in de Football League. Een hard gelag was het, ja, Purgatoryzelfs.Voor gewezen League-clubs is de Conference niets minder dan een martelkamer. Promotie is lastig, degradatie kan bij een slecht seizoen altijd. Lees hier verder